-
1 ineptiae
ĭneptĭa, ae, f. [ineptus], silliness, folly, absurdity (in sing. ante- and post-class.):II.tua,
Ter. Ad. 4, 7, 31; Plaut. Merc. prol. 26. —Plur.: ĭneptĭae, ārum, sillinesses, fooleries, trifles, absurdities (class.):omnium ineptiarum haud scio an ulla sit major, quam, etc.,
Cic. de Or. 2, 4, 18; id. ib. 124, 111; id. Rosc. Am. 16, 47:paene aniles,
id. Tusc. 1, 39, 93:sententiarum,
Suet. Aug. 86: hujusmodi ineptiis se immiscere, Mos. et Rom. Leg. Coll. 15, 2, 3. -
2 ineptia
глупость, нелепость, вздор, бессмыслица ( hominum ineptiae et stultitiae C) -
3 ineptia
ineptia, ae, f. u. ineptiae, ārum, f. (ineptus), a) Sing., die Ungehörigkeit, Verkehrtheit, Albernheit im Handeln u. Reden, Plaut. merc. 26. Ter. eun. 741 u. adelph. 749. Prud. c. Symm. 1, 146 u. 2, 57. – b) Plur., Ungehörigkeiten (ungehörige Dinge), Verkehrtheiten, Albernheiten, Torheiten, Phantastereien, Fadheiten, Spielereien, Tändeleien, Geschwätz, törichte Einfälle, Unsinn, im Handeln u. Benehmen, o tristes ineptias! Caecil. com. fr.: humiles ineptiae, gemeine Späße (v. Tänzen), Petron.: mimicae ineptiae, Sen.: hominum ineptiae ac stultitiae, Cic.: nugae ineptiaeque maximae, Plaut.: nec tu quid facias ineptiarum, Catull.: ut eos partim scelerum suorum, partim etiam ineptiarum paeniteat, Cic.: quos certum habeo dicturos me ineptiis meis plausisse, habe meinen eigenen törichten Liebhabereien das Wort geredet (mein Steckenpferd geritten), Tac. – im Denken, Reden und Schreiben, mit subj. Genet., iurisconsultorum istae ineptiae, Sen.: aliae ineptiae verba quaerentium, Sen.: mit obj. Genet., sententiarum ineptiae, Suet.: mit Pron. poss. u. Adii., si qui forte mearum ineptiarum lectores eritis, Catull.: quid ad istas ineptias abis? inquies, Cic.: ut ad pauca redeam ac mittam illius ineptias, Ter.: ridere ineptias Graecas, Sen.: pellantur ergo istae ineptiae paene aniles (alberne Ansichten der alten Weiber), Cic.: curavit notitiam historiae fabularis usque ad ineptias et derisum (bis zum Läppischen u. Lächerlichen), Suet. – als Titel einer Schrift u. übh. von Schriften, libellos ineptiarum (Einfälle), qui nunc iocorum (Schwänke) inscribuntur, componere instituit, Suet. gr. 21.
-
4 ineptia
ineptia, ae, f. u. ineptiae, ārum, f. (ineptus), a) Sing., die Ungehörigkeit, Verkehrtheit, Albernheit im Handeln u. Reden, Plaut. merc. 26. Ter. eun. 741 u. adelph. 749. Prud. c. Symm. 1, 146 u. 2, 57. – b) Plur., Ungehörigkeiten (ungehörige Dinge), Verkehrtheiten, Albernheiten, Torheiten, Phantastereien, Fadheiten, Spielereien, Tändeleien, Geschwätz, törichte Einfälle, Unsinn, im Handeln u. Benehmen, o tristes ineptias! Caecil. com. fr.: humiles ineptiae, gemeine Späße (v. Tänzen), Petron.: mimicae ineptiae, Sen.: hominum ineptiae ac stultitiae, Cic.: nugae ineptiaeque maximae, Plaut.: nec tu quid facias ineptiarum, Catull.: ut eos partim scelerum suorum, partim etiam ineptiarum paeniteat, Cic.: quos certum habeo dicturos me ineptiis meis plausisse, habe meinen eigenen törichten Liebhabereien das Wort geredet (mein Steckenpferd geritten), Tac. – im Denken, Reden und Schreiben, mit subj. Genet., iurisconsultorum istae ineptiae, Sen.: aliae ineptiae verba quaerentium, Sen.: mit obj. Genet., sententiarum ineptiae, Suet.: mit Pron. poss. u. Adii., si qui forte mearum ineptiarum lectores eritis, Catull.: quid ad istas ineptias abis? inquies, Cic.: ut ad pauca redeam ac mittam illius ineptias, Ter.: ridere ineptias Graecas, Sen.: pellantur ergo istae ineptiae paene aniles (alberne Ansichten der alten Weiber), Cic.: curavit notitiam hi-————storiae fabularis usque ad ineptias et derisum (bis zum Läppischen u. Lächerlichen), Suet. – als Titel einer Schrift u. übh. von Schriften, libellos ineptiarum (Einfälle), qui nunc iocorum (Schwänke) inscribuntur, componere instituit, Suet. gr. 21. -
5 anilis
I.Lit.:II.voltus,
Verg. A. 7, 416:passus,
Ov. M. 13, 533:aetas,
Col. 2, 1, 2.—Often in a contemptuous sense, like an old woman, old womanish, anile:ineptiae paene aniles,
Cic. Tusc. 1, 39, 93:superstitio imbecilli animi atque anilis,
id. Div. 2, 60; so id. N. D. 2, 28; 3, 5; * Hor. S. 2, 6, 77; Quint. 1, 8, 19.— Comp. and sup. not used.— -
6 ineptia
ĭneptĭa, ae, f. [ineptus], silliness, folly, absurdity (in sing. ante- and post-class.):II.tua,
Ter. Ad. 4, 7, 31; Plaut. Merc. prol. 26. —Plur.: ĭneptĭae, ārum, sillinesses, fooleries, trifles, absurdities (class.):omnium ineptiarum haud scio an ulla sit major, quam, etc.,
Cic. de Or. 2, 4, 18; id. ib. 124, 111; id. Rosc. Am. 16, 47:paene aniles,
id. Tusc. 1, 39, 93:sententiarum,
Suet. Aug. 86: hujusmodi ineptiis se immiscere, Mos. et Rom. Leg. Coll. 15, 2, 3.
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский